Η Ν. Δ., όταν ακόμα βρισκόταν στην αντιπολίτευση, εκμεταλλεύθηκε όσο το δυνατόν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του ΠΑΣΟΚ στο χώρο της υγείας και τη παραχώρηση σημαντικών τομέων στην ιδιωτική πρωτοβουλία για να καταφεύγει σε ανέξοδη κριτική με μεγάλες δόσεις λαϊκισμού και χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις.
Αξιοποίησε μ’ αυτό τον τρόπο τα μεγάλα ελλείμματα στην ανάπτυξη των δημόσιων υπηρεσιών υγείας και τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι πολίτες αυτής της χώρας στη προσπάθειά τους να βρουν λύσεις σε ζητήματα υγείας, για να ψηφοθηρήσει.
Σήμερα. που η Ν. Δ. είναι κυβέρνηση αποδεικνύει καθημερινά τι εννοούσε ότι θα δώσει λύσεις στα χρονίζοντα προβλήματα του δημόσιου τομέα υγείας και όχι μόνο (βλ. εξελίξεις στις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, Ολυμπιακής ,κ. α.).
Παραχωρεί ακόμα περισσότερο χώρο δράσης στην ιδιωτική πρωτοβουλία, υποχρεώνει τους έχοντας ανάγκη τις υπηρεσίες υγείας να καταφεύγουν σε καταβολή δαπανών εξ ιδίων και να επιβαρύνονται τα οικονομικά τους, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τις ιδιωτικές δαπάνες υγείας.
΄Ερχεται, λοιπόν, να αποδείξει και να εφαρμόσει η Κυβέρνηση αυτό που προεκλογικά διακήρυσσε. ΄Ότι αυτή, ως αυθεντικό φιλελεύθερο κόμμα, μπορεί να εφαρμόσει καλύτερα την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων απ’ ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Μέσα από μια σειρά διατάξεις που περιέχονται σε προηγούμενους νόμους και στο ν. 3329/05 που ψήφισε η σημερινή κυβέρνηση υπονομεύεται ακόμα περισσότερο ο δημόσιος χαρακτήρας των υπηρεσιών υγείας-πρόνοιας και η ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών.
Συγκεκριμένα θα παρέχουν υπηρεσίες στα νοσοκομεία ιδιωτικές εταιρείες λογιστικών, ιδιωτικά συνεργεία καθαριότητας, ιδιωτικά συνεργεία φύλαξης, τροφοδοσίας, διαχείρισης νοσοκομειακών αποβλήτων.
Το σημερινό μόνιμο προσωπικό, όλων των επαγγελμάτων, θα αντικατασταθεί από επικουρικό προσωπικό, θητείας ενός χρόνου, σύμφωνα με διατάξεις του νέου νόμου 3329/05.
Επικουρικοί γιατροί με σχέση ιδιωτικού δικαίου, θέσεις επικουρικού επιστημονικού προσωπικού ιδιωτικού δικαίου, προσλήψεις στο σύνολο των επαγγελματιών υγείας με τη μορφή του επικουρικού, ανεξάρτητα βαθμίδας εκπαίδευσης και ανεξάρτητα ύπαρξης κενών οργανικών θέσεων.
Αίρεται, δηλαδή, η μονιμότητα των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία. Μονιμότητα που δεν αποτελεί εξασφάλιση των εργαζομένων μόνο, αλλά αποτελεί εγγύηση ότι έμπειρο προσωπικό θα παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας στους ασθενείς.
Η αίσθηση που δημιουργήθηκε στους πολίτες από την σπέκουλα που μέχρι σήμερα αναπτύχθηκε και την εντύπωση που παγιώθηκε ότι η μονιμότητα αφορά μόνο τους εργαζόμενους και το «βόλεμά τους» είναι βαθιά λαθεμένη, γιατί έρχεται σε αντίθεση με την καθημερινή απαίτησή τους να εξυπηρετούνται άμεσα και να έχουν υψηλού επιπέδου και αξιόπιστες υπηρεσίες υγείας.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα τα νοσοκομεία θα μείνουν χωρίς έμπειρο, μόνιμο προσωπικό.
΄Ηδη τα κενά των οργανικών θέσεων καλύπτουν συμβασιούχοι, που πριν προλάβουν να γνωρίσουν τη λειτουργία του νοσοκομείου τελειώνει η σύμβασή τους, έρχονται νέοι και ξανά από την αρχή.
Ο Υπουργός Υγείας διατείνεται κάθε τόσο ότι θα προσλάβει συμβασιούχους η επικουρικούς για να λειτουργήσουν τα τμήματα επειγόντων περιστατικών, οι μονάδες εντατικής θεραπείας, για να στελεχωθεί το ΕΚΑΒ. Και το πράττει.
Αποκρύπτει, όμως, από τον ελληνικό λαό ότι για να μπορεί κάποιος να προσφέρει τις υπηρεσίες του σ’ αυτούς τους εξειδικευμένους τομείς χρειάζεται να έχει προηγούμενα εκπαιδευθεί το λιγότερο 6 μήνες, το καλύτερο ένα χρόνο.
Πως επιτυγχάνεται αυτό όταν η διάρκεια της σύμβασης είναι 8 η 18 μήνες και δεν προβλέπεται εκπαίδευση και επανεκπαίδευση;
Και μιλάει ο κ. Υπουργός για γερασμένο ΕΣΥ και γερασμένους υγειονομικούς, όταν τα τελευταία 20 χρόνια οι προσλήψεις γίνονται με το σταγονόμετρο, λόγω μη ύπαρξης των απαιτούμενων χρημάτων στον κρατικό προϋπολογισμό, όταν ένας ικανός αριθμός είναι συμβασιούχοι, με συνέπεια οι ασθενείς να μην απολαμβάνουν υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγείας.
Μιλάει ο κ. Υπουργός για έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης, όταν προσπαθεί να καλύψει τις κενές θέσεις νοσηλευτικού, παραϊατρικού και διοικητικού προσωπικού με αποφοίτους των ΙΕΚ και των ΤΕΕ, που κάνουν την πρακτική τους άσκηση για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας, ώστε να πάρουν το πτυχίο τους;
Μιλάει ο κ. Υπουργός για γερασμένους υγειονομικούς, όταν υπάρχει πλήρης καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας, της νομοθεσίας για την υγιεινή και ασφάλεια στην εργασία, όταν η χορήγηση των ρεπό είναι είδος πολυτελείας και οι κανονικές άδειες διακεκομένες, όταν μέσα στο 24ωρο καλούνται οι εργαζόμενοι να εκτελούν δύο 8/ωρες βάρδιες; Δεν έχουν οι υγειονομικοί οικογένεια, δεν έχουν υποχρεώσεις, δεν έχουν δικαίωμα στη ξεκούραση για να μπορούν με καλή διάθεση και υπομονή να αντιμετωπίσουν τον πάσχοντα άνθρωπο; Γερασμένοι λόγω εργασιακής εξουθένωσης σίγουρα είναι. Σαν γιατρός γνωρίζει, πιστεύω, το σύνδρομο εργασιακής εξουθένωσης.
Για να μην αναφέρω τους απαράδεκτους μισθούς, τη μη αναγνώριση του επαγγέλματος ως ανθυγιεινού και επικίνδυνου, τις κυκλικές βάρδιες, τη λειτουργία των νοσοκομείων σε 24ωρη βάση, 365 μέρες το χρόνο.
Τα θεωρώ αυτονόητα, αλλά εδώ που φθάσαμε καλό είναι να τα θυμόμαστε, γιατί έρχονται Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά και δεκάδες υγειονομικοί, την ώρα που άλλοι διασκεδάζουν, θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άρρωστο μακριά από την οικογένειά τους. Τη δε πρόσθετη αμοιβή τους γι’ αυτή την εργασία θα πάρουν στη καλύτερη περίπτωση το Μάη η στη χειρότερη ίσως και τον Ιούλη του επόμενου χρόνου.
Τα νοσοκομεία καθημερινά αποστελεχώνονται από έμπειρο προσωπικό που δεν αντικαθίσταται. Λειτουργούν σε αρκετά τμήματα με προσωπικό κάτω από το όριο ασφαλείας.
Η κακοδαιμονία στο δημόσιο τομέα υγείας-πρόνοιας δεν είναι ούτε ο δημόσιος χαρακτήρας ούτε η μονιμότητα των εργαζομένων.
Είναι οι πολιτικές που ασκήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια, που διέψευσαν τις προσδοκίες των πολιτών για ένα αξιόπιστο σύστημα υγείας, που άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες στον ιδιωτικό τομέα που το απομυζά και μαζί απομυζά και τα οικονομικά των ασφαλιστικών ταμείων. Που αντιμετώπισαν τα δημόσια νοσοκομεία σαν κομματική τους περιουσία και όχι περιουσία του λαού, που τη συντηρεί με την υπερφορολόγησή του.
Ν. Δ. και ΠΑΣΟΚ. πρέπει να λογοδοτήσουν στον ελληνικό λαό γι’ αυτή την κατάσταση. Για την υπονόμευση και απαξίωση του δημόσιου συστήματος υγείας. Για την διάψευση των ελπίδων υγειονομικών και πολιτών.
Υγειονομικοί και πολίτες είναι ανάγκη να προχωρήσουμε στη δημιουργία κινήματος για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των υπηρεσιών υγείας, για την ανάπτυξη τους και την κάλυψη του συνόλου των αναγκών της κοινωνίας, διεκδικώντας να εγγραφούν στον κρατικό προϋπολογισμό και να αποδοθούν τα απαιτούμενα χρήματα για την εύρυθμη λειτουργία τους.
Διαφορετικά θα καταφεύγουμε σε ατομικές λύσεις με όποιο οικονομικό και ψυχικό κόστος στην ώρα της ανάγκης.
Δημοσιεύθηκε στην Αυγή Ιλεάνα Σακκά
Συνδικαλίστρια-υγειονομικός
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου